Pekingeend

Het is moeilijk te zien of de pekingeend een mannetje (woerd) of een vrouwtje (eend) is. Door DNA onderzoek kun je erachter komen, dit wordt gedaan door een veer te trekken en te onderzoeken. Dat voelt voor de eend hetzelfde als bij ons een haar uit trekken. Maar door goed te luisteren en kijken zou je het ook kunnen weten, een mannetje kwaakt namelijk stiller en heeft een krul in zijn staart, een vrouwtje kwaakt luider en heeft een rechte staart.

De pekingeend wordt gehouden voor de hobby, maar staat ook op het menu bij de Chinees.

Wat staat er op het menu?

Ze eten kikkers, vissen en algen. Op het land eten ze ook gras, bladeren, noten en zaden en af en toe pakken ze wormen en insecten mee.

Waar komen ze oorspronkelijk vandaan?

Ze stammen af van de wilde eend en zijn meer dan 300 jaar geleden gefokt in China in de plaats Peking. Daar hebben ze hun naam ook aan te danken.

Alleen of samen?

Ze leven in groepen.

Voortplanting

Het bijzondere aan deze eend is dat het meestal geen goede moeders zijn. Ze blijven niet goed op de eieren zitten, lopen vaak weg waardoor de eieren koud worden en de pulletjes (kuikens van de eend) zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom worden ze altijd uitgebroed in een broedmachine.